تحلیل جامعه شناختی فیلم پیش از خودکشی دو نوجوان دختر اصفهانی

تبیین جامعه شناختی شعارهای رکیکسرمقاله روزنامه همدلی 21 آذر1401علی نوری/ جامعه شناس از آغاز جنبش اجتماعی کنونی که با فوت خانم مهسا امینی آغاز شد، در کنار اتفاقات و حوادثی که هر یک نیازمند تحلیل و بررسی دقیق صاحب نظران مربوطه است، موضوعی که ذهن بسیاری از شهروندان و شاید عموم جامعه را به خود مشغول کرده است، استفاده از ادبیات سخیف و شعارهای رکیک و منافی ارزش هاست. در جامعه ایران با توجه به سوابق تاریخی، فرهنگی و تمدنی استفاده از این کلمات حتی در بین جمع های بسیار کوچک رایج نبوده و همواره به عنوان یک تابو با امتناع مواجه بوده است. اکنون چه اتفاقی رخ داده که در فضاهای عمومی، دیوار نوشته ها و شبکه های اجتماعی این کلمات به راحتی منتشر می شوند؟ چرا آن حساسیت های ارزشی و هنجاری مانع انتشار این شعارها نمی شوند؟ به نظر می رسد دلیل این وضع کنونی، اتفاقی است که در دو دهه اخیر در بخش نخبگانی جامعه رخ داده است؛ در دهه های هشتاد و نود خورشیدی، خشونت کلامی و نقد غیرمنصفانه و به دور از واقعیت در بین نخبگان سیاسی و حتی در جامعه علمی ایران به شدت رشد و گسترش پیدا کرد. نگاهی به مناظره بین کاندیداهای انتخابات و فضای مطبوعاتی و رسانه ای در این دو دهه صحت این ادعا را روشن می کند. نخبگان جامعه بی محابا به هم تاختند و از الفاظ ناروا و مغایر با ارزش های جامعه علیه یکدیگر استفاده کردند، البته آنان که در قدرت دست بالاتری داشتند، صدایشان بلندتر بود و سهم شان نیز در رواج این انحطاط اخلاقی بیش تر است. به قدری نخبگان جامعه و صاحب نظرانی که باید به عنوان نیروهای میانجی در حوادث و بحران ها مرجعی برای گذار جامعه از یک بحران باشند، به هم تاختند و اعتبار همدیگر را خدشه دار کردند که در شرایط کنونی، مردم نمی توانن, ...ادامه مطلب